کد خبر: ۴۸۵۶
تاریخ انتشار: ۰۳ مهر ۱۴۰۱ - ۰۸:۰۱ - 03 July 1401
از بی حرمی تو عمریه که شرمنده ام
ساخته حرمت میشه با کارگر ایرانی
باز آمدم ای شاه و میخونه کریمخانی
از کرب و بلا میشم به مدینه عازم
سلام میدم تو بقیع به جای حاج قاسم
از بی حرمی تو عمریه که شرمنده است
اما چه کنم آقا عاشق به امید زنده است
خواب ددیم که گوشه حرمت گریونم
دم ضریحت آقا میرمو میخونم
ای گل وفا حسن معدن سخا حسن
میکُشی مرا حسن حسن
ای که خدای کرمی صد ساله که بی حرمی
حسن وای